خراسان در شب میلاد تو، عزیزترین جای عالم است. عطر زعفران و گلاب، عطر عود و اسپند، از زمین به آسمان راه می‌گشاید و تمام عرش‌نشینان، چراغانی شهری را به هم نشان می‌دهند که خورشیدی شبانه‌روز در خاکش پرتوافشانی می‌کند؛ چه مبارک سحری و چه فرخنده شبی است!

یا ضامن آهو!  دل‌های بی پناهمان را که چون آبگینه‌های شکسته در پهنای گیتی سرگردانند، در پای ضریح مقدست آشیان ده که محتاج پرکشیدن به آبی لایتناهی فطرت خدایی‌مان هستیم. در یازدهم ذیقعده سال ١۴٨ هجری قمری، مدینه حال و هوایی دیگر داشت. علی بن موسی‌الرضا (ع) دیده به جهان گشود. صدای تهنیت ملائک در مدینه به گوش می‌رسید که تولد هشتمین گل از بوستان ولایت، که فضای عالم را معطر ساخته بود بشارت می‌دادند. تولد امام رئوفی که رضاست و هیچ کس از آستانش ناراضی بازنمی‌گردد. به ضامن آهو معروف است و ضامن دل شکسته زائرانش می‌شود؛

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است، یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است، حتی اگر به آخر خط هم رسیده اي، آنجا برای عشق شروعی مجدد است

میلاد هشتمین حجت سرمد، نگین درخشان وطن، السلطان ابا الحسن، حضرت رضا(ع) بر همه ی مسلمین، به خصوص اساتید، کارکنان و دانشجویان دانشکده بهداشت، مبارک باد.

دکتر حمیدرضا محدث حکاک

رئیس دانشکده بهداشت